Luister naar de inwoner!

Op 15 september 2016, over deze onderwerpen: Communicatie, Transparantie

Een Wingense anekdote

“Om acht uur ’s avonds komen de buurtbewoners samen in het gemeentehuis want om 20:30 begint de infovergadering over de wegeniswerken in onze straat. Veel van mijn buren zijn ongerust over de nieuwe werken. Het gezin naast mij is bezorgd over de verkeersveiligheid, de lokale handelaar vreest voor de parkeermogelijkheden en mijn overbuur vraagt zich af hoe het zit met de signalisatie en de verkeersdoorstroming. Klokslag 20:30 begint het gemeentebestuur met hun presentatie. Hoe de werken zullen verlopen, welke timing en de specifieke details. Alles lijkt al beslist, alles is al in kannen en kruiken. Een buur stelt een kleine, praktische wijziging voor de werken, rekening houdend met de bekommernissen van de buurt. Verschillende buurtbewoners knikken meestemmend. Het bestuur neemt akte van de opmerking maar geeft weinig respons. Een andere buur stelt een ander alternatief voor maar krijgt hetzelfde antwoord.

Tien uur, ik stap terug in mijn auto met een wrang gevoel. De infovergadering was slechts een opsomming van voldongen feiten. Alles was al beslist vóór de vergadering. En de bekommernissen van mijn buren? Die zijn er nog. Onbeantwoord.”

Klinkt dit bekend? Jammer genoeg wel. De bestuurlijke traditie in Wingene-Zwevezele qua besluitvorming bij wegeniswerken of andere projecten, is er een van infovergaderingen in de strikte zin van het woord. Dat is een keuze van het gemeentebestuur, maar N-VA gaat hier niet mee akkoord.

De politiekwetenschappelijke vakliteratuur leert ons dat er vijf gradaties bestaan van participatie van inwoners bij projecten, in dit geval wegeniswerken (bron: Edelenbos & Monnikhof 2001: 243-244). De vijf gradaties zijn: informeren, raadplegen, adviseren, coproduceren en meebeslissen. Het gemeentebestuur kiest steevast voor de laagste trap, waarbij er enkel wordt geïnformeerd maar waarbij er geen input van de inwoners een impact heeft op de beleidsontwikkeling.

Als N-VA zijn wij van mening dat de uiteindelijke beslissing bij de verkozen mandatarissen moet blijven maar dat de voorstellen van de inwoner waardevol zijn. Daarom kiezen wij niet voor de laagste vorm van participatie maar voor de derde vorm: adviseren. De agenda wordt samengesteld door het bestuur maar de inwoners krijgen de gelegenheid om ideeën en voorstellen te leveren die een volwaardige rol krijgen in de ontwikkeling van het beleid.

Wat betekent dit nu in mensentaal?

N-VA kiest ervoor om de voorstellen van de inwoners te horen voor én tijdens een vergadermoment vooraleer er uiteindelijke beslissingen genomen worden. Zo krijg je waardevol maatwerk voor buurtbewoners die gedragen worden door heel de gemeente. Jouw stem telt mee!

Hoe waardevol vond je dit artikel?

Geef hier je persoonlijke score in
De gemiddelde score is